Kościół i klasztor o.o. Bernardynów w Opatowie

Późnobarokowy zespół klasztorny został zbudowany na miejscu dawnego kościoła, wzniesionego prawdopodobnie około roku 1040. Wówczas Opatów zwany był jeszcze Żmigrodem. W 1469 roku włściciel Opatowa, biskup lubuski Fryderyk II Sesselmann ofiarował ów kościół zakonowi bernardynów. Budynki wraz z sadem, podwórzem i cmentarzem kościelnym otacza mur ze śladami otworów strzelniczych. W mogiłach i w krypcie grobowej spoczywa wielu zakonników a wśród nich Karol Lezieniewicz, kaznodzieja, teolog i gwardian, zmarły w 1706 roku. Lessowa ziemia, na której położone jest miasto, zasuszyła zwłoki zmarłego tak, jakby były zabalsamowane.

Wśród licznych elementów rokokowego wyposażenia obecnego kościoła, dziełem najwyższej klasy jest ołtarz główny wykonany w latach 1770–75 przez Macieja Polejowskiego, jednego z dekoratorów słynnej katedry lwowskiej, twórcy rzeźb w katedrze sandomierskiej. W jednym z bocznych ołtarzy znajduje się rzeźba przedstawiająca Chrystusa w „tłoczni mistycznej” pochodząca z polowy XVII wieku.

Więcej informacji na stronie www.opatow.bernardyni.pl